صادق چوبك ( متولد 1295) از نويسندگاني است كه كار خود را در اين دوره آغاز ميكند و به زودي در رديف بهترين داستاننويسان ايراني قرار ميگيرد. نگاه بيطرفانه و بيترحم چوبك به فساد و زشتي، براي خوانندگان ايراني كه از نگرش احساساتي و مواعظ اخلاقي نويسندگان مختلف خسته شده بودند. از عوامل مهم شهرت چوبك است
وي از بزرگترين شعراي قصيده سرا و ازغزلگويان نيكوسخن قرن هشتمست. زندگي سلمان بيشتر در دربار امراي جلايري (ايلكانيان) و در پايتخت آنان ، بغداد سپري شده است تا در سال 778 هجري (=1376ميلادي) در گذشت.