( متولد 1312) نويسندهاي است كه، چون بهرام صادقي، با چاپ داستانهايش در مجله سخن به شهرت ميرسد. اما برخلاف صادقي در پي راهيابيهاي تازة ادبي نيست ميرصادقي در بهترين آثارش به خاطرات كودكي باز ميگردد و با انتخاب واژهها و عبارتهايي مناسب در ساختن فضايي غمگين و دلتنگياور توفيق نسبي مييابد.
جمال الدين محمد بن عبدالرزاق اصفهاني بيشتر عمر خود را در اصفهان بزرگري و نقاشي و عاقبت بشاعري گذراند و علاوه بر آل صاعد و آل خجند بعضي از ملوك باوندي طبرستان و سلجوقيان عراق و اتابكان آذربايجان و عراق را نيز مدح گفت . شعرش خالي از تكلف و روانست . در قصائد خود گاه از سنائي و گاه از انوري تقليد كرده است. با اينحال مضامين و موضوعات تازه بسيار در اشعار خويش دارد. در غزل بمرحله بلندي از كمال نزديك شده و در ساير انواع شعر نيز آثار دل انگيزي بر جاي نهاده است