ابوالمجد مجدودبن آدم سنايي غزنوي، شاعر و حكيم و عارف بزرگ قرن پنجم و اوايل قرن ششم در سال 467 در غزنه به دنيا آمد.دوران كودكي و جواني او در غزنين گذشت و در همين شهر به تحصيل علوم و معارف زمانه پرداخت و در تمامي ميدان‌هاي معرفت عصر، از ادبيات عرب گرفته تا فقه و حديث و تفسير و طب و نجوم و حكمت و كلام به درجة والايي رسيد و اين مقام علمي او را از خلال يك‌يك آثار او مي‌توان به روشني دريافت. خاندان سنايي از خاندان‌هاي اصيل غزنه بودند و پدرش آدم، مرد با بهره از معرفت بود و به احتمال قوي، در تعليم و تربيت فرزندان رجال عصر، صاحب مقام و اعتبار
بدون ترديد ، تحقيق و دقت مورخان درباره زندگاني بزرگان در خور ستايش است ، ولي تا جائيكه بر غموض روح آنها روشني بريزد . پس جستجو و تفحص بايد گرد اموري دور زند كه در پرورش شخصيت و جهت سير معنوي آنها موثر باشد ، ورنه سياه كردن صفحاتي از نقل اقوال مختلفه ، راجع به سال تولد و ماه ، وفات وعده اولاد و سفرهاي بيحاصل و حتي پيدا كردن مممدوحين شاعري ، خبر ملال ثمري ندارد ، مگر اينكه فرض شود اين وقايع در تكوين معنويات او تاثيري داشته است . فعلا نوازش اميري يا قهر و غضب او در برانگيختن طبع شاعري كمك كرده باشد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
