كريم خان زند ، پايه گذار سلسله زنديه محسوب مي شود . اقبال جهانگشايي او ، بيش از هر چيز مديون اعتشاشاتي بود كه پس از قتل نادر در ايران سربرآورد و از سابقه دراز هفتاد يا هشتاد ساله اي برخوردار بود . وي قريب سه سال بعد از درگذشت نادر شهرتي نداشت و در ميان قبيله خود ، كه به دستور نادر در سال 1144 ه . ق . به خراسان كوچانيده شده بودند ، از حيثيت متعارفي برخوردار بود .
هنگامي كه چنگيز خان متصرفات خود را ميان فرزندانش تقسيم كرد ، آسياي مركزي و ماوراء النهر را به جغتاي داد ، مدتي بعد قلمرو نوادگان جغتاي نيز مانند قلمرو ايلخانان در ايران ، به دليل جنگ ميان فرماندهان مغول دچار آشفتگي شد . از جمله ي اين فرماندهان ، شخصي به نام تيمور بود كه ادعا مي كرد از بستگان چنگيز است وي كه فرماندهي بي باك و در عين حال بي رحم بود توانست به تدريج بر آسياي مركزي و ماوراء النهر حاكم شود .