همة انسانها اضطراب را در زندگى خود تجربه ميکنند و طبيعى است که مردم هنگام مواجهه با موقعيتهاى تهديدکننده و تنشزا مضطرب ميشوند، اما احساس اضطراب شديد و مزمن در غياب علت واضح، امرى غيرعادى است.
اضطراب شامل احساس عدم اطمينان، درماندگى و برانگيختگى فيزيولوژيکى است. بهطور کلى اضطراب يک احساس منتشر، بسيار ناخوشايند و اغلب مبهم دلواپسى است که با يک يا چند حس جسمى مانند احساس خالى شدن سر دل، تنگى قفسه سينه، طپش قلب، تعريق، سردرد و غيره همراه است.
بررسيها نشان ميدهد که اضطراب در مردها، طبقات اقتصادى مرفه و جوانان کمتر است و در زنان، افراد کمدرآمد و سالمندان بيشتر شايع ميباشد.
زنان در زندگي روزمره بيشتر از استرس ها صحبت مي كنند و به طور كلي دو برابر بيشتر از مردان براي نگراني، اضطراب و افسردگي به روانشناس مراجعه مي كنند. اما چرا واقعاً زنان از استرس رنج مي برند؟ متخصصان معتقدند كه زندگي مدرن مهم ترين عامل استرس است و زنان نيز با وجود خلق و خوي آرامي كه دارند بهتر از مردان از عهده استرس ها بر مي آيند.امروزه بيشتر زنان كار مي كنند. در حقيقت در دهه هاي اخير كار اجباري در بين زنان و دختران جوان افزايش چشمگيري داشته است و از سال ۱۹۸۰ با افزايش كار زنان، كار مردان كم تر شده است. ۵/۱۵ ميليون زن در مقابل ۵/۱۲ ميليون مرد. از اينرو ظاهراً استرس از زمان مدرنيزه شدن به وجود آمده است. البته بايد توجه داشت كه در بين زنان كارگر تعداد زيادي از آنها مسئول نگهداري بچه ها، كار خانه و نگهداري از خويشاوندان خود هستند. در حدود ۵/۴ ميليون تن از زناني كه كار مي كنند كودكان زير ۱۸ سال دارند و اين نشان مي دهد كه فشار بر روي زنان از چند جهت است.