تاريخچه در سال 1802پتروف (V.P.Petrof) كشف كرد كه اگر دو تكه زغال چوب را به قطب هاي باتري بزرگي وصلكنيم و آنها را به هم تماس دهيم و سپس كمي از هم جدا كنيم شعله روشني بين دو تكهزغال ديده مي شود. و انتهاي آنها كه از شدت گرما سفيد شده است نور خيره كننده ايگسيل مي دارد. قوس الكتريكي هفت سال بعد ديوي (H.Davy) فيزيكدان انگليسي اين پديدهرا مشاهده نمود و پيشنهاد كرد كه اين پديده به احترام ولتا قوس ولتا ناميده شود. آزمايش ساده اگر بخواهيم در يكروش ساده اي ايجاد قوس الكتريكي را نشان دهيم بايد دو تكه كربن را روي گيره قابلتنظيم سوار نمود بهتر است كه به جاي زغال چوب معمولي ميله خاصي كه از كربن قوسساخته مي شود و با فشار دادن مخلوط گرافيت ، كربن سياه و مواد چسبنده به وجود ميآيند، استفاده شود
کاربرد مواد پليمري در قرن حاضر به سرعت در رشتههاي مختلف صنايع و از جمله صنايع ساختماني در حال گسترش ميباشد، يک کاربرد جديد و موفق از اين مواد، ساخت بتنهاي پليمري است . بتنهاي پليمري، مخلوطي از حدود 80 تا 95 درصد پرکنندههاي معدني(و گاهي آلي) در 5 تا 20 درصد بايندرهاي پليمري ميباشند. اين بتنها نسبت به بتنهاي رايج سيماني مزايا و خواص برتري داشته(و در برخي موارد داراي خواصي منحصر به فرد ميباشند) و همين مزايا و خواص برتر است که عليرغم قيمت بالاتر آنها، نسبت به بتنهاي سيماني، آنها را مورد استقبال روزافزون صنعتي قرار ميدهد. از جملهء اين خواص ميتوان به استحکام و کرنشهاي فشاري، خمشي و کششي بالاتر (چندين برابر بتنهاي سيماني)، ميرايي (demping)، عمر سرويس ، مقاومت سايشي و ضربهاي، مقاومت در مقابل تغييرات جوي، مقاومت در مقابل مواد شيميائي و عوامل مخرب محيطي و صنعتي بيشتر و همچنين جذب آب و افت خواص کمتر اشاره کرد. انواع بتنهاي پليمري به لحاظ ويژگيهاي خاص خود نظير خواص تزئيني و دکوراسيوني عالي، در عين خواص مکانيکي و فيزيکي بهتر، رفته رفته جايگزين مناسبي براي سنگهاي تزئيني مثل مرمر، انيکس و غيره ميشوند. با انتخاب مناسبي از ميزان بايندر پليمري، نوع و ميزان مناسبي از پرکننده يا پرکنندههاي معدني(و يا آلي) و همچنين به کار بردن افزودنيهاي مناسب ، ميتوان خواص بتنهاي پليمري را در يک طيف و محدودهء گستردهاي تغيير داده و تنظيم نمود به گونهاي که بتوان کليهء نيازمنديهاي مهندسي رايج در مورد مصالح، يعني نيازمنديهاي فيزيکي، مکانيکي، ديناميکي، الکترونيکي، حرارتي، شيميائي، تزئيني و غيره را که توسط بتنهاي سيماني قابل تامين نيستند، برآورده ساخت