سازگاری هیجانی، سلامت روانی خوب، رضایت از زندگی شخصی و هماهنگی میان احساسات، فعالیت ها و افکار است. به عبارت دیگر سازگاری هیجانی یعنی ساز و کار هایی که با آنها، فرد ثبات عاطفی پیدا می کند(حاجلو، حیدری راد، برهمند، 1395).
بخشی از پیشینه پژوهش
خلعتبری، قربان شیرودی، آذری و همکاران (2013) در پژوهشی با عنوان رابطه بین رضایت زناشویی (بر اساس معیارهای مذهبی) و پایداری هیجانی ، 110 دانشجوی دانشگاه امام صادق را با روش خوشه ای تصادفی انتخاب و سپس با دو پرسشنامه رضایت زناشویی اسلامی و پرسشنامه شخصیتی پنج عامل NEO-FFI سنجیدند. نتايج تحقيق با استفاده از تحليل توصيفي و تحليل استنباطي تحليل شد. نتايج نشان داد که بين رضايت زناشويی و ثبات احساسی رابطه معنی داری وجود دارد. این بدان معنی است که هرچه سطح تحصیلات زناشویی آنها بیشتر باشد، کمتر درجه رضایت از خود و افراد بیشتر با پایداری هیجانی به دست می آید.
هو، چونگ، یو و همکاران (2013) در پژوهشی با عنوان نقش تعدیل کننده پایداری هیجانی در رابطه بین قرار گرفتن در معرض خشونت و اضطراب و افسردگی دریافتند که هم در معرض خشونت بودن و هم پایین بودن میزان پایداری هیجانی با علائم اضطراب و افسردگی رابطه مثبت دارد. سطح پایین پایداری هیجانی تشدید کننده رابطه میان در معرض خشونت بودن و علائم اضطراب و افسردگی است. الگوی مخالف نیز در میان نوجوانان با سطح بالایی از پایداری هیجانی یافت شد.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
