ميرزا عباس، فرزند آقاموسي بسطامي در سال 1213 هجري قمري در عتبات به دنيا آمد و شانزده سال بيش نداشت كه پدرش درگذشت و پسر تهديست و بيسرپرست ماند و با مادرش به ايران آمد و نزد عموي خود دوستعليخان به مازندران رفت و در ساري اقامت گزيد.
ميرزا عباس سواد نداشت، اما چندان رنج برد كه نوشتن و خواندن آموخت و بيشتر اوقاتش را صرف مطالعه در ديوان غزلسرايان بزرگ مانند سعدي و حافظ كرد تا آنكه در نتيجة مطالعه و ممارست، خود نيز غزلهايي سرود و «مسكين » تخلص كرد. دوستعليخان كه خزانهدار شاه بود، هنگام مراجعت از مازندران برادرزادهاش را نيز با خود به تهران آورد و به خدمت فتحعليشاه معرفي كرد. مسكين، غزلي را كه در مدح شاه ساخته بود به عرض رسانيد و پسند افتاد و به فرمان شاه براي خدمت نزد شجاعالسلطنه والي خراسان عازم مشهد شد. شجاعالسلطنه مقدم او را گرامي داشت و سمت منشيگري به او داد و پس از چندي، مسكين به نام اميرزاده فروغالدوله، يكي از پسران شجاعالسلطنه تخلص خود را به « فروغي» تبديل كرد.