ملكالشعرا ميرزا ابوطالب كليم كاشاني، مشهور به « طالباي حكيم» از شاعران معروف سدة يازدهم هجري، يكي از دو سه چهرة برجستة سبك هندي و از شاعران موفق اين شيوه به شمار ميآيد.
ولادت وي در اوايل قرن يازدهم هجري قمري در همدان اتفاق افتاده است. اما به سبب طول اقامت در كاشان به كليم كاشاني معروف شده است.
وي دانشهاي زمان را در كاشان و شيراز آموخت و هم در آغاز جواني به هند رفت و ملازمت شاهنوازخان اختيار كرد. در سال 1028 هجري پس از مرگ شاهنوازخان به وطن بازگشت و چنانكه از اشعار او برميآيد به زودي از اين بازگشت پشيمان شد و همين باعث گرديد كه بيش از دو سال و اندي در ايران نماند و به هندوستان بازگردد.
اين بار كليم ملازمت روحالامين اصفهاني كه از رجال معروف عصر بود، اختيار كرد و پس از چندگاه در آغاز پادشاهي شاه جهان بدين پادشاه تقرب جست و محل توجه و عنايت او گرديد و سرانجام ملكالشعراي دربار او شد.